|
 Esperanza verhuisd
CULEMBORG – Esperanza, bekend van onder meer de kleurige, Mexicaanse bloempotten, is verhuisd. De fair trade importeur is sinds 1 januari 2024 gevestigd op een andere locatie, namelijk de Randweg 30A in Culemborg. Hoe kom je daar? “Wanneer je linksom langs Fairplaza rijdt vind je onze ingang bij de derde blauwe deur aan de rechterkant”, aldus Esperanza. Nog wat praktische informatie: Esperanza is maandag en dinsdag geopend van 9.15 tot 16.00 uur. Kom je liever op een ander moment? Maak dan even een afspraak via e-mail of telefoon. Het plaatsen van een bestelling is te allen tijde mogelijk.
Foto: Esperanza
Feest en afscheid
VOORSCHOTEN - Wereldwinkel Voorschoten maakt zich klaar voor een bijzonder jaar. De wereldwinkel viert namelijk in oktober het 30-jarige jubileum met een feest voor het hele dorp in de Dorpskerk! Een ander bijzonder moment dit jaar wordt gemarkeerd door het feit dat oprichtster en voorzitter van Wereldwinkel Voorschoten, Anita van Hoeve, afscheid neemt. Ook Anita’s man, Jan, die al die jaren actief was bij de wereldwinkel door het verlenen van hand-en-spandiensten, houdt ermee op. Het echtpaar verhuist namelijk naar verwachting in de loop van het voorjaar/de zomer naar de provincie Zeeland. Dat levert twee vacatures op voor Wereldwinkel Voorschoten, één voor voorzitter en een andere voor ‘wereldklusser’.
Zwaar weer voor Wereldwinkel Borne
BORNE – Wereldwinkel Borne vreest misschien te moeten sluiten, zo is te lezen op de website van de winkel. Reden daarvoor is dat Wereldwinkel Borne kampt met een tekort aan opvolgers voor het huidige bestuur. De zittende bestuursleden zitten er al lang, statutair te lang, en leggen hun functie uiterlijk 1 maart 2025 neer, op één lid na dat nog wel door wil. Er is dringend behoefte aan een voorzitter, een penningmeester en een secretaris. Toch is de omzet van Wereldwinkel Borne goed dankzij de inzet van ruim dertig vrijwilligers. Een tweede probleem voor de winkel is echter dat steeds meer medewerkers op leeftijd raken. Het aantal vertrekkende vrijwilligers is groter dan het aantal nieuwe vrijwilligers dat aanhaakt.
De eindtermijn van het bestuur kan betekenen dat Wereldwinkel Borne vanaf 1 maart 2025 moet stoppen. Het bestuur hoopt dat zich snel opvolgers melden, zodat die goed kunnen worden ingewerkt en het voortbestaan van de fair trade cadeauwinkel veiligstellen.
 Op bezoek bij producenten
NEDERLAND/KENIA - Al 23 vrijwilligers van 12 verschillende wereldwinkels maakten een keer een reis met Producentenreizen Kenia om fair trade projecten te bezoeken en de makers te ontmoeten. Reizigers bezoeken een keur aan projecten. In Kenia zijn er vrouwengroepen die manden vlechten, textielproducten maken, kleurrijke kralen van aardewerk produceren en kleden weven. Ook staat Kenia bekend om haar beroemde houtsnijwerkers, Kisii steen bewerkers, koffieboeren en rozenkwekerijen die aan duizenden mensen eerlijke banen verschaffen, kortom er is veel te zien en beleven. Behalve het bezoeken van producenten, krijgen deelnemers ook de kans om cultuur en natuur van dit Oost-Afrikaanse land op te snuiven. In 2024 organiseert Producentenreizen Kenia twee reizen voor maximaal 12 reizigers per reis. Belangstellenden kunnen op www.producentenreizen-kenia.nl of op het YouTube kanaal meer informatie vinden over de reizen.
Foto: Pixabay
Podcast Vice Versa
NEDERLAND – Vice Versa is in januari een podcast begonnen met de naam ‘Levenslang activist’, geïnspireerd op het boek van Hans Beerends. De podcast gaat over eigentijds vormen van mondiale solidariteit. Vragen die ten grondslag liggen aan de podcast zijn: Hoe kunnen we de hearts and minds voor ontwikkelingssamenwerking terugwinnen in Nederland? Wat zijn eigentijdse vormen van mondiale solidariteit?
De podcast ‘Levenslang activist’ trapte af met een gesprek tussen Vice Versa hoofdredacteur Marc Broere en Sara Kinsbergen (hoogleraar op het gebied van de rol van burgers in duurzame ontwikkeling aan de Radboud Universiteit in Nijmegen) en Rina Molenaar (directeur/bestuurder van Woord en Daad). Deze eerste episode gaat in op het belang voor de Nederlandse ontwikkelingssector om weer te investeren in contacten met de Nederlandse bevolking, en om daarbij begrijpelijke en menselijke taal te hanteren. Klik hier door naar de aflevering.
COLUMN OVER ONZE WERELD VAN HOOP, STRIJD EN GLORIE
Alternatief voor het kapitalisme
column (170) van Hans Beerends |
Toen het wetenschappelijke bureau van GroenLinks samen met een reeks wetenschappers uit diverse disciplines haar boek ‘Er is wel een alternatief’ op 20 september presenteerde in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam, trof zij een afgeladen zaal met vooral jong publiek dat snakte naar een werkbaar alternatief voor het neoliberale vrijhandelskapitalisme. De ondertitel van het boek heet niet voor niets ‘Postkapitalisme, een einde aan de roofbouw op aarde en mens’. En zo voelden de aanwezigen en de vele niet aanwezige mensen het ook. Het vrije handelskapitalisme had duidelijk gefaald, zelfs in de ogen van menige voormalige voorstander, en wat nu? Hoe gaan we verder?
Nou loopt die discussie over kapitalisme en de eventuele alternatieven al heel lang en voor een goed begrip zet ik het even op een rijtje.
KAPITALISME TUSSEN 1945 EN 1980
Vlak nadat de geallieerden in 1945 het fascisme en het nationaalsocialisme hadden verslagen, stonden de West-Europese regeringen voor de vraag hoe men de naoorlogse economie zou samenstellen. Men wilde zeker niet terug naar de jaren 30 met zijn hoge werkeloosheid, wereldcrisis en armoede. Heel even was er een sterke sympathie bij een groep linkse activisten voor het socialistische model wat na 45 in Oost Europa was ontstaan, maar al vrij snel bleef dit een verlangen van een kleine minderheid. Wat een grote meerderheid in regering en publiek wel wilde, was een sociaal gerichte maatschappij met wetten die garant stonden voor een gezond, redelijk en menswaardig bestaan voor alle Nederlanders. Dat werd de verzorgingsstaat.
Sociaaldemocraten en christendemocraten werkte gezamenlijk aan de opbouw hiervan. Te beginnen met de ouderdomsvoorziening en afrondend met de bijstandswet in 1965. Dit tot eind jaren 70 fungerende beleid was mede gebaseerd op de visie van de wereldberoemde econoom John Keynes. Volgens deze econoom moest de overheid investeren in sociaal beleid en werkgelegenheid, ook en zeker bij een laagconjunctuur teneinde de koopkracht en het algemene welzijn te behouden, verzekerd van de wieg tot het graf. De West-Europese overheden werden zo ook gevrijwaard van een ontevreden arbeidersklasse die anders wellicht geneigd was te kiezen voor het communisme. In Nederland was die neiging niet zo groot, maar in Frankrijk en Italië bestonden omvangrijke communistische partijen. Mede door de ingrepen van de Sovjet Unie in Tsjecho-Slowakije in 1968 en de sociaaleconomische verstarring in Oost Europa verdween die vrees eind jaren 70.
Omdat tegelijkertijd de verzorgingsstaat steeds duurder werd, ontstond er verzet tegen de verzorgingsstaat vanuit liberale en conservatieve hoek. De PvdA wilde het systeem nog wel voluit behouden en stelde correcties voor, maar de VVD die het systeem tot dan toe gedoogd had maar vanuit ideologische visie in feite principieel tegen was, wilde zoveel mogelijk sociale wetten terugdraaien. En zo gebeurde het ook.
MARGARET THATCHER; THERE IS NO ALTERNATIVE
Als Margaret Thatcher, premier van Engeland, op 21 mei 1980 in een rede voor de conservatieve vrouwenconferentie stelt: ‘there is no alternative’, doelt ze niet op het socialisme als alternatief, want dat was voor iedereen wel duidelijk . Wat zij aankondigde was het einde van het verzorgingsstaats-kapitalisme. De sociale wetten zouden actief afgeschaft worden of naar beneden bijgesteld, algemene nutsbedrijven geprivatiseerd, meer financiële steun voor het bedrijfsleven en lagere belasting. Voor dit beleid bestond voor Thatcher geen alternatief. Ook Ronald Reagan, president van de VS, deelde deze visie, dit, wat later genoemd werd ‘aandeelhouderskapitalisme’ door Duitsland (Kohl) en Nederland (Van Agt en Lubbers).
 Keynes werd als economisch inspirator afgewezen en daarvoor in de plaats kwam de econoom Milton Friedman (1912-2006). Friedman vindt dat welvaart stijgt als noch de overheid, noch andere organisaties waaronder de vakbonden zich met het bedrijfsleven bemoeien. Bedrijven hebben slechts verantwoording af te leggen naar de aandeelhouders. Het gevolg van dit beleid is verwaarlozing van sociaal beleid en alles wordt gericht op economisch nut.
Daarom is het mooi dat er nu een boek gekomen is dat op een zeer praktische wijze aangeeft hoe wij weer een beleid kunnen voeren gericht op een menswaardige economie. Alle activisten, waaronder zeker de wereldwinkeliers, zouden het boek moeten lezen en de aanbevelingen in de praktijk brengen.
‘Er is wel een alternatief’ Uitgever Ambo/Anthos
Afbeelding: Ambo | Anthos
Hans Beerends
--------------- // ---------------
Deze nieuwsbrief is een uitgave van Wereldwinkels Nederland
Copy voor deze nieuwsbrief aanleveren via:
27 januari 2024
|
